Program West Ford

West Ford – seria amerykańskich wojskowych eksperymentów kosmicznych polegających na rozsianiu na orbicie okołoziemskiej ogromnych ilości miedzianych igieł – dipoli – utworzenie sztucznej jonosfery odbijającej fale radiowe z zakresu mikrofal (8 GHz). W tym celu Laboratorium Lincolna Politechniki Massachusetts przygotowało 480 milionów igieł o długości 1,77 cm i średnicę 0,00286 cm^[1]. Celem eksperymentów było stworzenie kanału łączności, który - w przeciwieństwie do podmorskich kabli - byłby niemożliwy do zniszczenia przez potencjalnego przeciwnika^[2]. Założenia programu straciły na aktualności wraz rozwojem łączności satelitarnej.

Misje West Ford:

West Ford 1 – 21 października 1961 – wyniesiony wraz z satelitą MIDAS 4. Rozsianie 33 kilogramów^[1] dipoli (około 480 mln igieł) nie powiodło się – igły pozostały zlepione cieczą która nie odparowała. Igły były zapakowane w zbiorniku o wymiarach 15 na 50 centymetrów. Miały zostać wyrzucone równomiernie na orbitę prawie kołową, przebiegającą na wysokości 3360 km, tworząc pierścień o szerokości 8 km i grubości 40 km, co dałoby rozmieszczenie igiełek w średniej odległości 360 m^[1].
- perygeum: 3502 km^[3]
- apogeum: 3751 km^[3]
  W 1961 roku na zjeździe Międzynarodowej Unii Astronomicznej w Kalifornii potępiono prowadzenie tego typu eksperymentów, które mogą zagrozić międzynarodowym systemom łączności radiowej i obserwacjom astronomicznym^[4]. Mimo protestów uczonych całego świata, dwa lata później ponownie przeprowadzono próbę. Wyniki nie zostały opublikowane, uznano je za tajemnicę wojskową^[4].
West Ford 2 – 9 maja 1963 – wyniesiony wraz z satelitą MIDAS 7. Udane rozsianie 22,5 kg dipoli (około 350 mln igieł o długości 1,78 cm i średnicy 17,8 μm), które utworzyły pierścień opasający Ziemię na wysokości około 3700 km, o grubości około 40 km^[4] i 8 km^[4] szerokości. „Chmura“ utrzymywała się przez prawie dwa miesiące, umożliwiając przeprowadzenie prób dalekosiężnej łączności, m.in. między stacjami amerykańskimi Camp Parks w pobliżu San Francisco a Millstone Hill w Westford, oddalone od siebie o około 4500 km^[4].
- perygeum: 3610^[3]
- apogeum: 3680^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Władysław Geisler. Nowości ze świata. „Astronautyka”. S (13), s. 31, kwiecień 1962. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. ISSN 0004-623X. (pol.).
↑ Łukasz Michalik: Po co rozsypano w Kosmosie miliony miedzianych igieł?. Gadżetomania.pl. [dostęp 2015-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d Kopernik, Astronomia, Astronautyka Przewodnik encyklopedyczny, PWN, 1973 Warszawa
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Paweł Elsztein: Przekazano za pośrednictwem satelity. Warszawa: Wydawnictwo Radia i Telewizji, 1979, s. 170.

[asa-1] Władysław Geisler. Nowości ze świata. „Astronautyka”. S (13), s. 31, kwiecień 1962. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. ISSN 0004-623X. (pol.).

[2] Łukasz Michalik: Po co rozsypano w Kosmosie miliony miedzianych igieł?. Gadżetomania.pl. [dostęp 2015-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).

[PWN-3] Kopernik, Astronomia, Astronautyka Przewodnik encyklopedyczny, PWN, 1973 Warszawa

[paweł-4] Paweł Elsztein: Przekazano za pośrednictwem satelity. Warszawa: Wydawnictwo Radia i Telewizji, 1979, s. 170.

[1]

[2]

[3]

[4]